مقدمه

در انتهای این فصل میتوانید به صورت عضوی از یک تیم توسعه دهنده ی پایتون و در کنار افراد دیگر فعالیت کنید، محیط توسعه ی خود را با conda و pipenv مدیریت کنید، از Docker استفاده کنید تا محیط های پایتونی ایزوله و قابل بازتولید خلق کنید، برنامه هایی برای استفاده از سرعت و عملکرد سیستم های مدرن بنویسید، اسکریپت هایی بنویسید که از ترمینال قابل تنظیم هستند و ویژگی های مربوط به performance برنامه های استاندارد پایتونی را درک کنید و از ابزاری استفاده کنید که میتوانند برنامه های شما را سریع تر کنند.

معرفی

در این فصل از انتهای فصل قبل شروع میکنیم و به مهارت مورد نیاز برای فعالیت در یک پروژه ی تیمی را می آموزیم. پروژه های بزرگ که مشکلات مختلف ساده یا پیچیده را حل میکنند به تخصص های مختلفی از طرف توسعه دهنده ها نیاز دارند و بسیار رایج است که با یک توسعه دهنده ی دیگر روی یک موضوع مشترک کار کنیم. در فصل قبل git را برای version control دیدیم. در ابتدای این فصل دانش قبلی خود را بکار میبریم تا با استفاده از گیتهاب، برنچ های مختلفی که ایجاد میکنیم را ببینیم و pull request هایی به یک ریپازیتوری آنلاین بزنیم و تغییرات خود را sync کنیم.

در ادامه به سراغ عرضه ی نرم افزار می رویم! مهم است که برنامه ای که روی سیستم ما کار میکند روی سیستم مشتری یا وب سرور نیز به درستی کار کند و نسخه ی مشخصی از پایتون و پکیج ها و کتابخانه های لازم همراه آن روی سیستم مقصد نصب شود. این کار را به 3 شکل انجام خواهیم داد:

1. با conda
2. با pipenv
3. با Docker

با استفاده از Docker میتوانیم برنامه ی خود را به راحتی برای دیپلوی شدن روی سرورهای اینترنتی و زیرساخت های ابری آماده کنیم.

در نهایت نیز تکنیک های عمومی پیشرفته ای را یاد میگیریم که به ما اجازه میدهد تا سطح دیگری از برنامه های پایتونی را توسعه دهیم! تکنیک هایی مثل parallel programming و parse command-line arguments و profileing (برای تست سرعت عملکردهای برنامه ی خود)

تبریک:

در پایان این فصل رسما سفر پرماجرای ما به بررسی بخش های اسای هسته ی پایتون به اتمام می رسد و در پایان این فصل میتوانید به خود خسته نباشید بگویید!

البته این پایان راه ما نیست و در فصل 12 ساختارهای داخلی پایتون را گسترش می دهیم و در فصل 14 نیز مفاهیم جدید و بروزرسانی های سطح بالا و تکنیکال پایتون را مرور میکنیم.