مثال 28: استفاده از دیکشنری برای ذخیره ی داده های فیلم پدر خوانده

فیلم پدرخوانده یکی از بهترین فیلم های تاریخ سینماست. در این مثال از دیکشنری استفاده میکنیم تا اطلاعات این فیلم را ذخیره کنیم، تغییر دهیم و دوباره به آنها دست پیدا کنیم.

مراحل زیر را دنبال کنید تا این مثال را پشت سر بگذارید:

1- یک دیکشنری را به صورت زیر در یک سلول تعریف کنید:

movie = {
'title': 'The Godfather',
'director': 'Francis Ford Coppola',
'year': 1972,
'rating': 9.2
}

این دیکشنری کلید های title ، director ، year و rating را دارد که هرکدام به مقادیر مربوط به خود متصل هستند.

2- در سلول زیر با استفاده ازکلید 'year' به مقادیر مرتبط با سال ساخت فیلم دست پیدا کرده ایم:

print(movie['year'])

در خروجی باید عدد 1972 را ببینید.

3- حالا مقدار rating را بروز رسانی می کنیم:

movie['rating'] = (movie['rating'] + 9.3)/2
print(movie['rating'])

در خروجی عدد 9.25 را مشاهده می کنید.

4- این دیکشنری را نیز به شکل زیر میتوان تعریف کرد(مشابه لیست ها):

movie = {}
movie['title'] = 'The Godfather'
movie['director'] = 'Francis Ford Coppola'
movie['year'] = 1972
movie['rating'] = 9.2

5- از آنجایی که فیلم پدر خوانده بیشتر از یک بازیگر مشهور دارد و زبان و طول فیلم نیز اطلاعات ثابتی هستند، 2 المان به دیکشنری اضافه میکنیم که اولی (بازیگر ها) یک لیست است و دومی (دیگر اطلاعات) یک دیکشنری دیگر:

movie['actors'] = ['Marlon Brando', 'Al Pacino', 'James Caan']
movie['other_details'] = {
'runtime': 175,
'language': 'English'
}
print(movie)

باید در خروجی ببینید:

57a9b243-85fe-46d1-ab1d-04f5b89985aa



تا اینجا دیدید که چقدر بکارگیری تو در تویی( nesting ) ساده و کاربردی است. با ترکیب دیکشنری ها و لیست ها (و دیگر ساختار های داده) داده های پیچیده تری را ذخیره و بازیابی کنید. این یکی از مهم ترین مزیت زبان های سطح بالا و اسکریپتی مانند پایتون است.