در این دوره و در آینده ی کاری خود، کارهای مختلفی با کانتینرها( pull, start, stop و remove ) خواهید کرد. قبل از دیپلوی کردن یک کانتینر داخل پروداکشن، کانتینر باید بتواند به صورت locally به درستی کار کند و رفتار و عملکرد نرمال آن مورد تایید باشد؛ یعنی باید کانتینر را استارت و متوقف کنید و جزییات رفتار آن را در تمام مراحل ببینید. البته دسترسی به log های کانتینر برای بررسی اطلاعات مهم برنامه ای که داخل کانتینر اجرا می شود مهم ترین هدف ما برای بررسی عملکرد کانتینر و برنامه ی داخل آن است.

دستورات ابتدایی داکر شامل موارد زیر است:

  • docker pull: این دستور تصویر کانتینر را دانلود میکند و آن را در local cache قرار می دهد.
  • docker stop: این دستور یک instance کانتینر را متوقف می کند.
  • docker start: این دستور یک کانتینر که در حال اجرا نیست را اجرا می کند.
  • docker restart: این دستور یک کانتینر در حال اجرا را ری استارت می کند.
  • docker attach: این دستور اجازه ی دسترسی کاربر به فرآیند اصلی داخل یک کانتینر را می دهد.
  • docker exec: این دستور یک دستور را داخل یک کانتینر فعال اجرا می کند.
  • docker rm: این دستور یک کانتینر متوقف شده را پاک می کند.
  • docker rmi: این دستور یک تصویر کانتینر را پاک می کند.
  • docker inspect: این دستور وضعیت و جزییات یک کانتینر را به ما نمایش می دهد.

دستورات بالا شاید ساده باشند اما مدیریت life cycle یک کانتینر را در محیط توسعه و پروداکشن برای ما ممکن می کنند. اینکه بدانید چطوری باید وضعیت و کیفیت سلامتی زیرساخت کانتینری خود را ارزیابی کنید، مهم ترین کار شما به عنوان یکی از نگهدارندگان این زیرساخت هاست.

در مثال بعدی کمی بیشتر با این دستورات آشنا می شویم اما به خاطر داشته باشید هنوز پیچیدگی های زیاد و راه حل های بهتری برای مدیریت life cycle کانتینرها وجود دارند که در این دوره به نوبت آن ها را یاد میگیریم.