Literal ها
لیترال ها توی کد برنامه نویسی نوشته میشن. اونها استاتیک هستن، یعنی اینکه هر بار که کد اجرا میشه یک مقدار مشخص دارن و نمیتونن تغییر کنن.
داده های توی لیترال ها باید با توجه به نوعشون فرمت بشن. مقداری های عددی، متنی و بولین جاهای خوبی برای شروع یادگیری راجع به فرمت لیترال ها هستن. لیترال های توابع و شی ها بعدا توی قسمت های مربوط به خودشون توضیح داده میشن. در زیر لیستی از انواع لیترال ها به همراه قوانین و مثال های شکل درست و غلطشون آورده شده:
- عدد: عددها میتونن توی عبارت ها حضور داشته باشن. اونها نمیتونن حاوی یکسری علائم مثل سمبل های ارزی (مثل $)، کاما و فاصله باشن. عددهای منفی هم با علامت تفریق نشون داده میشن. مثال هایی از موارد درست 1000000، 101، 9.786 و 0.1234-، و موارد غلط 1,000,000، 1000000$ و 000 1000 هستن.
- متن: داده های متنی در جداکننده ها قرار میگیرند. جداکننده ها یا میتونن به صورت نقل قول دوتایی (double quotation) یا تکی (single quotation) باشن. نقل قول های تکی میتونن توی یک متن که توی نقل قول های دوتایی قرارگرفته وجود داشته باشن. نقل قول های دوتایی هم میتونن توی یک متن که توی نقل قول های تکی قرار گرفته وجود داشته باشن؛ اما برای استفاده از نقل تکی توی متنی که توی نقل قول تکی قرار گرفته، باید از escape character قبل از اون استفاده کنیم که اینجا \ هست. برای مثال اگر بخوایم یک متن مثل !’Hello from ‘JS بنویسیم و بخوایم برای جداسازی متنمون از نقل قول تکی استفاده کنیم، باید به صورت ’!‘\Hello from \’JS’ بنویسیمش. همین مورد برای نقل قول دوتایی هم صدق میکنه، یعنی برای نوشتن !”Hello from “JS توی یک متنی که خودش توی نقل قول دوتایی قرار گرفته، باید به صورت ”!“\Hello from \”JS” نوشته بشه. مثال هایی از تعریف درست متن ها:
- ‘CodingCogs Website’
- “Earth’s Moon”
- “I really like \”JS\”!”
- ‘I really like “JS”!’
و یک سری مثال تعریف اشتباه متن ها:
- CodingCogs Website
- “I really like “JS”!”
- بولین: به صورت دو کلیدواژه وجود داره: true و false. این دو باید با حروف کوچیک نوشته بشن. true و false نمونه هایی از مثال های درستشونن. مثال های اشتباهشون هم True، TRUE، False و FALSE هستن.